Yanımda sandığım döndü bir anda,
Dostum sanmıştım, bak düşman çıktı.
Ne yüzü kızardı ne kalbi yandı,
Gülerken içinden, susunca anladım.
Omzumda taşıdım yükünü nice,
Bir selam beklerken çekildi ine.
Kıymet bilmeyeni alırsan içe,
Kalbindeki kini salınca bildim.
Gönül herkesi kendi sanıyor,
Kimi tokat atar, kimi yakıyor,
Dert ortağım dedim, oysa oynuyor,
Gittiğim yolları kazınca çözdüm.
Kırık kalp affeder, unutmaz gardaş,
Gözyaşı gizlenir, akar gözden yaş,
İnsan kimmiş, neymiş, içini deş gardaş,
Maskesi düşüp bakınca bildim.
Kayıt Tarihi : 4.11.2025 14:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!