Son gözyaşları damlar ruhuma rıhtımdan ; en uzaklardan beklediğim seni...
Ne umutsuz bir bekleyişti bu içinde yüz binlerce umut yaşayan...
Yaşamak diyorum ; işte yaşamak bu ; seni beklemek bir yaşam değildi bana ...
Her gün biraz daha üstüne toprak atılmak ; her gün demlenen o çayı defalarca demlemek; belki tadını kaybedene dek ...
Yüzün ekşiye ekşiye içmek yine de gönül gözüyle bakabilmek olduğun tabloya ...
Aslında çoktan zamandır paramparça olan ...
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta