Son Gemi Şiiri - Yorumlar

SON GEMİ
Ben bu limanda belki de bir daha gelmeyecek son gemi idim. Ruhum yaşlanmış yorgun düşmüştü. Batmadan karaya vurmam lazımdı. Seni de derya denizim olarak kabul etmiştim. Belki de batarsam sana karışacaktı sonsuzluğum. Hatırlar mısın martılara simit attığımızda ben havadaki simiti kapmıştım da... senin o gülüşün gözler önünden gitmiyor...
Okyanusun beni savuracaktı oradan oraya, nefesim kesilecekti. Nefessiz kaldığım an ruhunun en derinliklerine inecektim belki de... Bilirsin sana anlatmıştım ki hep ben sana bir şeyler anlatıyorum bu yolculukta. Değer verdiğim arkadaşım sormuştu. Bi nevi o beni yaşadığım karmaşadan kurtarmaya çalıştı. Ama benim benliğim yılların değil sanki asırların acısıyla kaybediyordum iç çeke çeke kendimi... Sorularım cevapsız kalsa da ben kendi benliğimle onları cevaplasam bile soracağım sana.
Nasılsın?
 Koca bir sessizlik
Konuşmayalı üzüldüğün veya mutlu olduğun şeyler oldu mu?
 Şimşek çakar sadece yağmur sesi ve ıslanmışlık