Duygularımla yok oluyorum,
Nereye baksam pencereden,
Milyon kere seni sayıyorum,
Biliyorum yanımdasın,
Yüreğime çakılısın.
Oysa ellerinden tutamıyorum.
Ha varsın, ha yoksun,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
ümitsizlik gibi görünsede sevgiliye dair içimizde hep bir umut vardır....çünkü gönül yaşımızla suluyoruz onları....tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta