Son dua şiir depresif Şiiri - Leylaa Ecrin

🌙 Son Dua

Ey gökyüzünün sessiz şahidi…
Ben bu yüreği sana emanet ettim.
Kırık da olsa, yanık da olsa,
İçinde hâlâ sana dönen bir parça kaldı.

Ben sustum, ama sen duy beni,
Çünkü bütün kelimeler yorgun,
Bütün dualarım uykusuz,
Ve ben, yalnızca affını bekleyen bir kulum.

Yüreğime sabır indir,
Küllerimden yeniden doğayım.
Belki bir gün,
Güneş yine doğar üzerime,
Ve bu sessiz çığlık,
Bir şükürle dolar içimde.

Ey sabahın ilk ışığında saklı umut…
Karanlık ne kadar yoğun olursa olsun,
Senin varlığınla yüreğim titrer.
Her nefesimde adını anmak,
Kalbimi temizleyen bir yağmur gibi.

Gözlerim kapanırken geceye,
Ruhum sana uzanır sessizce.
Her yıldız bir dua, her nefes bir teslimiyet…
Ve ben, senin affına sığınan bir kul,
Hâlâ umutla bekleyen, hâlâ seni arayan.

Ey yüce gönlümün sığınağı…
Ne kadar kırık olursam olayım,
Her parçam sana yöneliyor hâlâ.
Acılarım, sabrın gölgesinde eriyor,
Ve ben, sensizliğe rağmen inanan bir kulum.

Gözyaşlarım düşerken geceye,
Her damla bir umut tohumu gibi toprağa düşer.
Karanlık geçer, fırtına diner,
Ve ruhum, sessizliğin en derininde
Senin varlığını hisseder.

Belki bir gün, gökyüzü yeniden aydınlanır,
Ve o zaman bu dua,
Bir şükür çiçeği gibi açar kalbimde.
O güne kadar sabırla beklerim,
Küllerimden doğan her nefeste
Sana, yalnız sana döner bu yürek…

Ey yüce, beni kabul et;
Kırık da olsam, yanık da olsam,
Bu kulun kalbi artık huzura dönsün.
Ve senin ışığında,
Son bir kez, derin bir nefes alayım…

Depresif