Ölüm dostmu, düşmanmı, tam bunu düşünürken
Bir an geçti önümden, tuttum entarisini
Kurtulmak için benden, korkumu kamçılarken
Bırakmadım öylece, tuttum son nefesimi
Korkularım birer birer benden kaçıp giderken
Öldürüyor şeytanı, ölüm bilmecesini
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Güzel şiirdi.
Tebrik ederim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta