Son Defa Şiiri - İrfan Kaya

Son defa düşünüyorum gözlerine dökülen goncaları
Son defa düşüyorum hançerlerden
Sahildeki ıssız kayıktan küllerini savuruyorum
Gecelere yazılmış neyin varsa hınçla siliyorum

Son defa
Son defa gidiyorum
Yalana örülen neyin varsa dalgalara karışıyor
Gemi uzaklaşır gibi, sevgin ihanete devşirmekte
Usturamı ciğerimde saklıyor
Artık daha çabuk ölüyorum
Git
Git, artık arkandan bakmıyorum

“Yarınlara bırakılmış sevgilerinle” kal sen
Korkularını yatır koynunda
İnsan gibi ne varsa cevap verme duvarlara
Bu mezarına son defa gelişim
Kabuğuma dönüyorum

İstanbul’u çekiyorum üzerime
Vapurların dumanlarına sarılıyorum
hüzün çerezleri cebimde
Boğazda yürüyorum yalın kalbimle
Son defa ağlıyorum

Satırlarının değdiği ne varsa yakıyorum
Beyoğlu’nun bütün tüccarlarını affediyorum
Kıldan bir acı yüreğimin içine işliyor kar suyu gibi
Rüyalarımda uçurum oluyorsun
Paramparça düşüyorum kaldırımlara
Son defa kanıyorum karadenize
Son defa oynuyorum aldanmışı

Düğüm düğüm boğazımda sen
Tenimden sıyıramıyorum kokunu
Cıgaramdan dağılıyor gecenin bulutları
Zehirli sarmaşıktan koparıyorum yemişlerini
Kristal vazo gibi dağılıyoruz uzaklara
Son defa tıklıyorum kapını

Köprü altı garibiyim bu gece
Ve sonrası............
Sadece insandım oysa

Dünyaya gözlerinden veda ediyorum
Son defa
Son defa gidiyorum