Son bir defa Şiiri - Murat Ülkü

Son bir defa bakayım yüzüne,
Gözlerin deniz, ben bir gemi.
Demir almadan, ve batmadan,
Kaybolayım o dipsiz derinlikte...

Son bir defa tutayım ellerini,
Çıldırtsın ıcaklığın kalbimi,
Bırakmadan, kaybetmeden,
Bir an daha sen olayım...

Son bir defa söyleyeyim adını,
Dudaklarımdan dökülen son heceyi.
Ne bir başlangıç ne bir son,
Bir tek sen kal, sadece sen...

Son bir defa kokunu çekeyim içime,
Bırak aksın zaman, durmasın.
Teninin kokusu sinmiş üstüme,
O kokuyla yaşarım sensiz.

Son bir defa öpeyim dudaklarını,
Ateşi yaksın beni.
Ne bir iz kalsın ne bir anı,
Sadece o anın ateşi yaksın içimi...

Son bir defa sarıl bana,
Sanki hiç ayrılmayacakmış gibi.
Sonra bırak, gitsin ne varsa,
Bu hikaye de şimdilik böyle bitsin.

Ne bir şiirde ne bir şarkıda,
Ne de bir hikayede anılacak adın.
Bizim aşkımız, bir sır olarak,
Sonsuza dek kalbimde kalsın.

Son bir defa... Ve sonra?
Sonrası sen yoksun, ben yokum.
Sadece iki yabancı,
Sanki hiç tanışmamış gibi.