Ayrılırken tren gardan, tebessümler ediyordu,
Bilemedim ben bunun son tebessüm olduğunu.
Dönüp geriye bakarken, sanki bekle diyordu,
Bilemedim o bakışın, bir son bakış olduğunu.
Bir mendil vardı elinde, sanırım ağlıyordu,
Vagonun penceresinden, bana el sallıyordu,
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
haklısın dost bilemezdin, ama onunda başına gelecek ve seni anlayacaktır tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta