her şeyi tükettik ömrüm,
her şeyin sonuna geldik
ve hiçbir şeyiz artık.
yağmur damlasında
üzüm yaprağında payımız yok
bir gülüşte, öpüşte, özlenmekte yokuz.
ayaküstü misafiriz
kahvemizi içip
öylece kalkacağız birden.
bitecek burada bizim için
hayat denen çarşı kavgası.
körfez, biz olmadan da lacivert
foça dingin ve istanbul hep uzak.
yassıca’ya vapur gene kalkacak
güverte tıklım tıkış, kızlar gene güzel.
dumanlar tütün, sarhoşlar kadeh,
gene aşk, gene yalnızlık,
umut gene ve umutsuzluk
kapayacağız gözlerimizi,
hoşgeldin sonsuz boşluk.
Kayıt Tarihi : 11.9.2025 12:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
