Soluduğu kömürü taşırdı gözlerinde.
Yoksulluğu ömrünün sinmişti ellerine
Biz güneşe küserken ısıtsın bizi diye
O karanlığa iner ekmeğinin peşine
Ve bir gün eller üstünde dönecektir evine
Helvası kavrulurken kömürün ateşinde
Bir çocuk ağlayacak
"Babam hiç görmedi Güneşi
Onu güneşe gömelim" diye
Kayıt Tarihi : 27.5.2015 11:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!