Sen de ki bahar, bahçende öldü
Kuşlar çekip seslerini, gittiler
Sen de ki içilmez bu bahçenin suyu
Hiç bir ayak yürümezdi bu kara yolu.
Her şey bir sözde birikti
Söylenmedi düşmedi dilinden
Sen öyle dönmeyince vefanın ahdine
İçinde sahipsiz kuşların sessizliğiyle
Bir bahar düşer gözümden
belki gelmem gelemem ama
sen yine de bir dilek tut içinden
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta