Soluksuz Bahar Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

İçimde bir filiz, narin, adsız,
Uyanır usulca, en kuytu yerden.
Yaprakları umut, rengi hicaz,
Bir fısıltı yayılır inceden.
Sonra bir nefes, bilinmez yönden,
Dokunur nazlıca, titretir dalı.
Bu ne ürpermedir, bu ne ince sitem,
Savrulan her telinde bir ahın halı.

Kök salmış derine, sarsılsa da nafile,
Her salınışında bir başka melâl.
Hem şükür gizlidir, hem de ince bir çile,
Gönül iklimimde bu nasıl bir hâl?
Açmaya mecbur sanki, bu hoyrat rüzgârda,
Serzenişiyle büyür, sessiz ve derin.
Ne tam bir sevinç bu, ne de dinmeyen yara,
İçimde bir çiçek, fırtınası serin.