Bir bak da gör karşındaki yıkılmış eserini,
Sen başlattın bu firkatin dönülmez seferini,
Ellerinle sen kazmıştın bu aşkın makberini,
Bari solmuş bir gül bırak makberimin üstüne.
Senin için seven kalbin umudunu söndürdün,
Gidişinle nevbaharım sonbahara döndürdün,
Ne bıraktın kâm alayım ne de biraz güldürdün,
Bari solmuş bir gül bırak makberimin üstüne.
Gönül iflah olmaz artık kederlerle yoğruldu,
Hazanda yaprak misali çaresizce savruldu,
Boşunaymış bunca Sevda hüzün ile son buldu,
Bari solmuş bir gül bırak makberimin üstüne.
Kayıt Tarihi : 5.10.2025 16:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!