Solmuş Bir Bahçe Şiiri - Güner Kaymak

Bir zamanlar aşkla açmıştı güller
Şimdi diken olmuş gönlümde eller
Kuşlar da susmuş, yok artık teller
Nağmeler suskun, sazım perişan

Kokular da gitmiş solmuş her çiçek
Bahçeye uğrayan alır hep acı ek
Sevda biterse neye yarar emek
Toprak ağlar, gölgem perişan

Serin gölgelerinde dinlenirdim ben
Göz göze gelince erirdim hemen
Şimdi ne bakış var ne de bir sitem
Sözler yarım kalmış, halim perişan

Lale utancından rengine küsmüş
Sümbül boyun bükmüş, içi buruşmuş
Bir aşk hikâyesi yıkılıp düşmüş
Mazide kalmış gülüm, perişan

Ozan Güner der ki: aşk bir umuttu
Kalbe düşen ateş, tatlı bir kutlu
Ama hoyrat eller baharı yuttu
Aşk bahçesinden ben de perişan

Ozan Güner Kaymak
Amsterdam 14.07.2025