Yine rıhtımda yapayalnız ağlıyordu
Yetim martılar gibi çaresizdi ümitleri
Yine ayrılık acısı yüreğini dağlıyordu
Yine kirpiklerini nemlendiriyordu gözleri…
Tutamıyordu bu amansız derdi sinesinde,
Gözleri ona engel oluyordu
Ağa Camii;
Havsalam almıyordu bu hazin hali önce
Ah, ey zavallı cami, seni böyle görünce
Dertli bir çocuk gibi imanıma bağlandım;
Allahımın ismini daha çok candan andım.
Ne kadar yabancısın böyle sokaklarda sen!
Devamını Oku
Havsalam almıyordu bu hazin hali önce
Ah, ey zavallı cami, seni böyle görünce
Dertli bir çocuk gibi imanıma bağlandım;
Allahımın ismini daha çok candan andım.
Ne kadar yabancısın böyle sokaklarda sen!
Sevgili Ahmet Çakar,
Yayınladığın eserlerin tamamını okudum. İlk göze çarpan husus şüphesiz ki; umut teması... Bu da 'vuslat sancısı'nı seçmendeki ipuçlarını veriyor haliyle. Aslında hep aynı temanın kullanılması şüphesiz ki bir şair için tavsiye edilecek bir husus değildir. Ama kanımca, burdaki eserler aynı his ikliminde ve birbirine yakın zamanlarda yazılmış olsa gerek. Yoksa farklı temalarrın üstesinden gelemeyeceğin anlamı çıkarılmamalıdır yorumumdan...
Bazı noktalarda yer yer kelime çeşitlemeleri ile şiirlerini zenginleştirdiğin gözümden kaçmadı. Ama şunu da itiraf etmeliyim ki duygusal manada dizeler gerçekten samimi ve okuyucuyu şaire ortak yapmayı başarıyor.
Bin okuyup bir yazman temennisi ile edep yolunda başarılar diliyorum...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta