Solgun Bahar Şiiri - Hüseyin Ülkü Korkmaz

SOLGUN BAHAR...
Bekledim özlemle leylâkların mor akşamlarını,
Sevgiliyle göz göze bakalım yeşil yapraklar arasında derken,
Gelirlermiydi leylekler artık,
Belki bir ilham verirlermiydi yuva yaparlarken,
Çiğdemler açtı deniyor, toprağın müjdesinde,
Özleniyor o sevda türkülerinin yankılandığı yamaçların eteği,
Dokunuyorum henüz açmamış gülün tomurcuklarına,
Erken mi özledim seni ve baharı?
Bir bulut, bir yağmur hükmediyor...
Sevinç derken; Kararan bulutların gözyaşı oluyor sevincim,
Hasret kokan, yağmur kokan akşamların sessizliğinde şimdi,
Şarkılarda açmadan solan ümitleri çalıyor,
Nedense bir yılgınlık sarıyor sevinçlerini kaybetmiş bir şehirde gibiyim...
Yine;
Böylesine kara bulutların ve rüzgârların hükmettiği,
Yağmurların ruhumu sindirdiği,
Üşüdüğüm gecelere tutsak bir bahar geldi yine...
Bilmiyorum!
Ben mi erken geldim dünyaya...
Yoksa o özlediğim baharlar mı hep böyle geç gelecek...
Solgun ve bitkin açıpta üşüyen yeşil yapraklar gibiyim...
Takvimlerin yok ettiği özlediğim bir bahar...
Ve umutların yeşereceği baharları bekleyen ben.
H.ÜLKÜ KORKMAZ (Her hakkı mahfuzdur,alıntı yapılamaz)