Yüreğimden sevdanı indirmemiştim daha,
Yüreğin benden gittiğinde...
İçimin sokakları sessizdi,
Sensizlik beynimde uğuldayarak geçerken.
Şimdi dilsiz, sağır bir yanım var;
Seslensem, ses vermez,
Avaz avaz bağırsam, duymaz...
Acıyor sol yanım,
Sızısı can alanından;
Devası, Mezopotamya’da bile bulunmayanından...
Ağıdı, paslı bir çivi türküsü,
Kan donduranından;
Ölüsü gömülü,
Yası hiç bitmeyenimden...
Öyle bir dert ki bu,
Sol yanımın derdi,
Ne zamanı durmuş,
Ne izdüşümü kalmış;
Kayıp bir şehir,
Kimsesiz, öksüz, yetim,
Sanki kabirsiz...
Can yakıyor.
Öyle işte,
Bitmeyen bir ağıt vedası bende.
Ölü bir şehir gibiyim,
ne adı var ne de sesi.
Kayıt Tarihi : 27.4.2025 21:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!