Sokaklarda Şiiri - İbrahim Yörük

Ben sevdayı sokak çocuklarında gördüm,
Umutlu, saygılı, kırılgan...
Tabureleri tahttır onların,
Sandıkları hazine;
Düşmezdi niyazları kalplerinde anaların.

Ben ağlamayı sokak çocuklarında gördüm;
Kirli avuçlarıda, sıcak suratlarında,
Direnişlerinde, giysilerinde, kalplerinde, yüreğinde...
Velvelesiz yaşamaktı gaye,
Gaye sükuttu, yalnız ve dilsizce.

Ben gülmeyi sokak çocuklarında gördüm;
Çekingen, naif, mahçup...
Misket oynarken köprü altlarıda,
Biraz müteşekkül, biraz mütenasip,
Ve biraz münzevi bir sevinçtir ki
Ömre sığmaz yüreklerinde.

Ben hasreti sokak çocuklarında gördüm;
Sıcak ve dağlanmış yüreklerinde...
Sokakların da anne-babası yok,
Yolların da, kaldırımların da...
Halbuki...Daha ne kaldı ki:
Sıcak bir yuva, sevgi dolu bakış,
Ve şefkatli bir dokunuştan başka...