Evde soluğum odam’ın duvarların da.
Ben odamın duvarlarıyla güreşirim!
Dökerken içini, sokak ışıklarında;
Bazen ayyaş, bazen de sırdaş olur günüm.
Söz geçiremem, garezlik ayaklarıma,
Aynalı dolapta, ellerimle rakslaşın.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta