Sokaklar Şiiri - Hamid Tatcı

Sokaklar ateş bahası
ve cabası ateş sokakların
Çıkmak serbestse de dostum yasak
Helallik vermeyince o malum kurumlar
Alıklaşıyor gözler, manyetiği bozuluyor
tarihsiz ve tarifsiz banka kartlarının
Çürür insan aklı eylemsiz beyinlerde
Çapı giderek daralır her bir körfez bahsinde

Sokaklar ateş bahası kardeşim
ve hayat doğuya doğru ucuzluyor
yaz yakıyor bozuk asfaltı, ellerimizi
Donu düşük bir bebek eskisi
Anasından mı ninesinden mi bilmem yaka kurtarıp
Tıpış tıpış bir yürüyüşe çıkıyor, doğuya doğru
Evvelki senaryolar canlanıyor
Bir yetim bağırıyor babasının yokluğundan habersiz.
Dokuzluk ablası, fotoğraf denli donuk
Sokaklar yanmasın diye çıktıysa da kapudan
Kendini yaktı o yüzden aramızda değil, bilmiyor.

Sokaklar ateş pahası
İçerim yangın yeri
Saydım, üç dakikada kül oluyor
Külün de değeri varsa
O da bir anda hiç oluyor
Kıvılcımlar çakıyorken içimden,
Tanıdık bir ses duyuyorum
Hiç olmanın yolu hiç olmamaktır
Yolculuk doğuya doğru kardeşim
Hiç olup doğmak için.