Sokak Tavanı Şiiri - Karanlık Şair

SOKAK TAVANI

Sokak tavanı altında yürürken
Gölgeler konuşur sessizliğimle,
Her taş, her çatlak bir hikaye taşır
Geçmişin ağırlığını omuzlarımda hissederim.

Kaldırımlar suskun, yalnızlıkla örülmüş
Ve lambalar, ay ışığını kıskanır gibi titrer
Sanki her ışık huzmesi
Bir anlığına geçmişin hayaletini gösterir bana.

Duvarlardaki eski yazılar
Bir zamanlar sevinçle atılmış imzalar,
Şimdi yalnızca rüzgârla savrulan hayaller
Ve sokak, onları saklamaya devam eder sessizce.

Çatılardan sarkan tellerin arasında
Özgürlüğün sesi yankılanır, ama
Kimse duymaz onu,
Sadece sokak tavanı bilir sırlarını.

Yağmur yağdığında,
Her damla bir öykü gibi düşer taşlara,
Ve ben, ıslak ayak izlerimde
Bir zamanlar yaşanmışlıkların sıcaklığını ararım.

Ve bazen, gözlerimi göğe kaldırırım
Sokak tavanı ile gökyüzü arasında
Bir boşluk vardır,
O boşlukta kaybolur düşüncelerim,
Ve ben, kimin kim olduğunu unuturum
Sadece anı yaşarım, sadece nefes alırım
Ve her adımda biraz daha yalnızlaşırım.

Sokak tavanı altında,
Yaşanmamış hayatların ağırlığı var
Ve her çatlakta,
Bir hayal kırıklığı, bir umut kırıntısı
Bir sessiz çığlık saklıdır.

Belki de en derin sırlar
Sokak tavanının altında gizlidir;
Hiçbir söz anlatamaz onları
Ve ben, her adımımda onları toplarım
Kendi içimde, kendi yalnızlığımda,
Sokak tavanı ile birlikte…