Sokak lambası Şiiri - Halil İbrahim Bodur

Bir sokak lambası altında buluşalım kimse görmesin seni
Gece sadece bize ait olsun gölgem tenine değsin sessizce
Bir nefesinle ısınsın üşüyen ellerim
Bir bakışınla unutsun kalbim bütün geçmişi

Yağmur başlasın isterim o an
Saç tellerine düşen her damlada ömrüm aksın
Sokak ıslansın ama biz kuruyalım birbirimizde
Kelimeler susup kalırken gözlerimiz konuşsun gizlice

Bir sokak lambası solgun bir ışık
Ama sen varsın o bile güneş gibi yakıyor içimi
Yüzüne düşen gölgeyi parmaklarımla silsem
Zaman durur belki saniyeler bile nefesini tutar

Ne şehir duysun seni ne de sabah bizden habersiz doğsun
Bu aşk gizli kalsın sessiz ama sonsuz
Bir anlık vuslat bir ömürlük hatıradır bazen
Bir sokak lambası altında başlar bir kalpte biter sevda denilen

Gitme hemen biraz daha kal bu solgun ışığın altında
Yüzün hafızama işlenirken rüzgâr savursun yalnızlığımı
Ve eğer biri sorarsa dün gece neredeydin diye
Bir sokak lambasının altında, kalbimin ait olduğu yerdeydim dersin sessizce.. .