Hafta içi Beyoğlu sokaklarında rastladığımız bir cesede döndü hayat...Niye ve nerde olduğunu bilmeden, nereye gittiğini düşünmeden ilerliyor...Aklına bazen İstanbul şarkıları getirip içindeki saflığı arıyor ama İstanbul artık saf ve temiz değil... Uzun uzun gecelerde atılan kahkahaların altına imza atanların elleri şimdi yalnız gecelerin şiirlerini yazıyor..Ve yapayalnız yataklarının beyazlıklarını kirletiyorlar...
Bizse hala temiz temiz kalmaya çalışanlardanız...Değil mi?
Yoksa kendimizimi kandırıyoruz?
Hayır! ! !
Biz hala temiziz! ! !
EN AZ SOKAK KÖPEKLERİ KADAR! ! !
YOKSA KENDİMİZİ Mİ KANDIRIYORUZ?
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta