başı boş bir dünyanın
gırtlağına kadar tutsak olmuş insanları
ve çocuklarıyız sokak ta
kimsesiz ve yalnız.
gündüz ve geceleri birbirine karışmış
kapkaranlık bir gelecek bıraktığımız
tükettiğimiz umutlarımıza malzeme çocuklarımız
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
