Gündüz homurdanıp dururken deniz,
Gece yorgun balıklar kadar sessiz.
Kucaklaşan kum tanesi ve çocuk,
Sokak lambaları kadar kimsesiz…
Onlar sokakların yalnız çocuğu,
Çamurlanmış saçları atkuyruğu,
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta