Çünkü ben sokak çoğuyum abi
Kimsesizlerin kimsesiziyim tek gönül dostum
Çarasizliğim olmuş benim. onunla konuşup
Onunla dertleşip onunla ağlıyıp onunla gülüyorum.
Yanlızlığımı koynuma alıp bir kaldırım taşında
Hiç kıpırdamadan öylece yatıyorum adeta ölümü bekliyorum.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta