Sokak Çocuğu Şiiri - Mine Yılmaz Sevinç

Bugün yırtık ayakkabı ve çıplak ayaklarla parmaklarımın ucu dışarı fırlamış bir haldeyim,
atletimin askısının biri düşmüş, kollarım
meydanda ki fıskiyenin altında oynamaktan ıslanmış bir halde yürüyorum
Sokak ortasında.
Az çamur bulaşmış kolumla yüzümü sıvazlıyorum.
Yürüyorum parke taşlarıyla sek sek oynar gibiyim.
Her adımda ezmek istediğim şeyler var sanki
ayaklarımın altında.
Ve her adımda daha çok kendime yürüyor gibiyim.
Elma alıyorum köşede ki manavdan
Her ısırık bir hıncın diş izini çıkarmış gibi
Her ısırık aşkın gölgesine pusmuş
İncinmiş bir çocuğun yaralarını taşır gibi
Parmak uçlarımdan su aldıkça ayaklarım
İçimi acıtan bir deniz taşar
Üşür çocukluğum üşür bedenim
üşür göğsümün ortası
Bir martı bağırır inceden
Simit atamadığım için ağlayan bir çocuk
küsüşüydü benim sitemim sanki
Zamana insana yaşama

Mine Yılmaz Sevinç