Sokak Şiiri - Ekrem Acar

I

sıradan anlarına dalmak hayatın
sokaklarda salınan kedilerin sahiciliğine
öğle güneşine saçaklara vuran
onun anılarına
evin bir köşesinden sokağa
bambaşka bir dünyaya
dalmak

sarhoş olup hırsla hınçla
didişmek tüm sevdiklerinle
sallamak bir kenara
tarihteki kahredici önce rölünü bireyin
kendini bedeni olan yalın bir insan gibi
gerçekten hissetmek

düş kurmak
kedilerin alımlı salınışlarında
çocuk yapmak beraber bakmak için güneşe
kendini insan sarhoşluğunda ağaç gibi hissetmek
kök salmaya çalışmak hayata

sonra alıcı kuşları beklemek
ikindi güneşinde leşlerin üstüne üşüşen
bağırmak umarsızca:
“hey! ..” demek
“saçmalamayın hayatın sahibi sizsiniz”
“durun! ” demek
“nereye koşturuyorsunuz hayatınızın
sahibi siz…”

II

kristal ve o bildik
lekeli yüzüne dalmak
kadınlık organının
yitmek kendi içinin
kuytularında
her gün dillenen gizinde
o engin sarhoşluğun
o ilk günahı temizlemek için İsevilerin
yüzyıllardır bebelerini yıkadıkları
sularda yıkanmak umutsuzca
ve sözü bitirmek
bir çavlanın dökülüşünde