Sohbetsiz Hayat Şiiri - Muzaffer Şanver

Aha bugün ah ayarın derken,
Kalkıp seyran ettim çevremi erken,
Bütün ahbaplarla birlikte iken,
Sohbetlerden olduk sözde gidici.

Yaşadım belli bir yaşıma geldim.
Ben neyi umdum da gör neyi buldum.
Bu saltanat böyle sürecek sandım,
Kulaklardan olduk göz de gidici.

Bu gidişe bilmem nasıl alıştım,
Yalın ayak dağı taşı dolaştım,
Yazı görmeden kışa ulaştım,
Baharlardan olduk yaz da gidici.

Haksızlığın haddi aştığı güne,
O gün de bakılmaz şöhrete üne,
Geriye dönüp de bakarsan düne,
Tavuklardan olduk kaz da gidici.

Geçen gün biri bir makamı sordu,
Toplu bir tangırtı cazdı diyordu,
Müzik belmişiz cart ile curtu,
Davullardan olduk saz da gidici.

Tek tek kayboluyor yüzlük çınarlar,
Nerde berrak coşkun pınarlar,
Bütün nebatata dadandı kurtlar,
Kabuklardan olduk söz de gidici.

Aklım ermez vaktin akış yönüne,
Sözüm geçmez oldu kız geline,
Pişmanlık faydasız geçen gününe,
Kolumuzdan olduk diz de gidici.

Yedi kat topraksa yedi kat sema,
Delik çok büyüktür küçüldü yama,
Tatsıza tatlıdır demedim amma,
Çokluklardan olduk az da gidici

28.10.1997
Muzaffer ŞANVER