Kışlamızın yolunda,
Bir söğüt ağacı vardı.
İlk önce o açtı yaprağı,
Her gün geçerken yanından,
Tüfek omzunda,
Kasaturam yanımda,
Sanki gülümserdi bataryamıza..
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
