Söğüt Şiiri - Murat Görgünoğlu

SÖĞÜT
Bir söğüde de vurulabilir insan.
Uzun,beyaz bir nehir gibi olmasa da elleri.
Yol boyu haraca bağlamış.
Fırlama bir delikanlı,
İnce, uzun dalları.
Karanlıklar kuşanmış.
Dalları körebe,
Çoçuklar dadanmış.
Ay ışığında,
Yalnız bir gelin,
Uzun, geniş, titrek kalçaları,
Yatağımızda değil.
Özgür bir adadolu toprağında,
Ankara ovasında.
Gururlu,
Yeşil,
Ve
Namuslu...
Sana öyle habersiz,
Ve
Merhabasız,
Öyle vefasız...
Hiç bir yararım olmayarak,
Kıyında sarhoş iki ayak,
Geçtim sallanarak.