Şiirlerim karanfil kokuyordu
Ama sen okumuyordun
Kalemim kırılıyordu
Çorak topraklarda
Bir sen bir ben oluyordum
Neyana dönsem karanlık
Ve kocaman yalnızlık
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Şiirlerim karanfil kokuyordu
Ama sen okumuyordun
Kalemim kırılıyordu
Çorak topraklarda
Bir sen bir ben oluyordum
Neyana dönsem karanlık
Ve kocaman yalnızlık
Tükenmiş aşklar devralır
Benide benide
tebrikler kısa ve öz tabi anlayana..! tebrikler saygılar Ali Öz
''Neyana dönsem karanlık
Ve kocaman yalnızlık
Tükenmiş aşklar devralır ''
Yüreğinize sağlık Nurcan hanım.Kutlarım.
seslerimiz bir şafakta,buğulu bir camda
kimsenin bilmediği akşamlarda
seslerimiz aşkı da anlatmaz bu yüzyılda
karşıdır hovarda olmuş aşklara
seslerimiz hep yan yana,düşmemeye kararlı
ve soluksuzdur
ve kimliksizdir bütün bu coğrafyalarda..
Bu ses yanık yüreklerin haykırışıdır
yüreğine sağlık arkadaşımız güzel bir şiir okudum
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta