Kuruyan dallarım filizlenip
çürümeye yüz tutmuş yapraklarım
yeşermeye başladı
baharı yaşadım o gün
gözlerimin önünden
geçti bütün geçmişim
ve bu kadar yakın olmamıştım
yokoluşa
soğukluğu bu kadar değildi
namlunun
tenime saplanan
bıçak bile masumdu
canımı acıtırken
çektiğim işkenceler
oyun gibiydi
ve inanın dostlar
hiç bu kadar yakın olmadım
yokoluş yolculuğuna
dilim de yakarışlardı
geride kalacaklarıma
sevindim ve de
öğrendim
ki adın gibi
kendin de soğuksun
ölüm
yaşamak güzel şey
be gülüm.
11.11.2008/OLTU
Kayıt Tarihi : 11.11.2008 18:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!