Bir avuç deniz bıraktılar ellerime
Tuzunda susadım renginde hasret kaldım sana
Kırılan saçlarım bir şeyi anlatmadı belki suya ya da anlatamadı anlamsız geldi
Duman renginde martılar karşıladı hiç bilmediğim bir şehrin bilmediğim ıslak caddelerine adım atarken ihtiyari cesedimi
Bayraklar açıldı renk renk uzunlu genişli siyah ellerin içinde sallandı güneşsiz şehrin soğuk asfaltlarında
Birbirine dolanmış sesler martıların gagalarında değip kaçtı
Ufacık bedenlerinden toprağa, havaya, çiçeğe olan hasretliklerini bıraktılar çok uzaklardan getirdikleri eski yaşanmışlıklarını; kanatlarını usulca öylece bıraktılar yeşil ırmağın sahipsiz gövdesine
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta