Soğuk İntihar Gecesi Şiiri - Yakamoz Gece

Yaşanmış aşkların dönüşü yok artık!
Gecelerin ıssız karanlığında
Dar sokakların
Islak kaldırımlarındaki
Sessiz adımların yankısı kadar...

Tüm sevgililerim,
Tüm aşklarımın failleri!
Aklımdaki her hücrede gizlenmiş,
Saklı bir bıçaktaki kan gibi
Yada sigaramdaki duman duman zehir gibi....

Gecenin acımasız karanlığı,
Şairin bir köşede unuttuğu
En sarhoş şiirinin
En tozlu yaprağı
Ve seni bana getirecek olan
Tek bir yağmur tanesinin
Ateş üstündeki dansı!
Aklımda ise,
Eski bir türkünün hiç hatırlanmamış mısraları,
Yumruklanan duvarların sessiz çığlıkları....

Ve ben,
Bu eski meyhanenin en kuytu köşesinde,
Yudumlarken şarabımı,
Kırık bir kadehin en sert tarafından,
Şerefsizliğine vurup gelmişlerin ve geçmişlerin,
Ve senin gibilerin...
Kanattığımda parmaklarımı kırılan camlarda,
Bir sevgilinin gidişi kadar acımasızdı kelimeler...

Köşe başında acı acı inleyen kemanlar,
Ve sonsuzluğa açılan kapılar gibi
Şu köhne sokaklar....
Bir adımgerisi yok!
Bir sokak köpeği gibi dolanıp duramam!
Dönemem geçtiğim yola! ! !

Gözümü kapattığımda,
Olaya en gerçek tarafından baktığımda,
Bir anda sıçrıyorum, çıldırıyorum o anda!
Lanet olsun! Kokun yapışmış yastığıma...
Dehşet ela ve kahpe gözlerin yumruk gibi aklımda!
Parmaklarım ise ince soğuk tetiklerin arasında,
Ve yapılacak hiç bir şey yok o anda,
Bir el havaya.....
Bir el bana!