Cansiz bedenlerin yattiği mezarliklar,
karanlik, korkulu, bilinmiyen dehlizler,
Hayat çemberini tamamlayan toprak.
Ağaçlar, otlar, gecenin çocuklari, sevilmeyen yaratiklar,
duyulmamiş melodiler ile ölüm türküsü,
gerçeğin kendisi, kimsesiz, sahipsiz mezarlar.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta