birbirine çarparak uçuşuyor anılar
duyulmuyor yalnızlık çığlığı
Buz tutmuş eller tutulmuyor
Yıldızlar.
Yapraklar solmuş çatı katında
Düşler uyutmuyor kiremitlere
Sarılan ölüm tabutun karşısında
Duyulmuyor yalnızlığın soğukta
Çığlıkları.
Uçurtman göğe yükselmiş
Bulutlardan korkuyor sanki
Anılarına yüklediğin yağmur dolusu hatıralar
Ellerinde yeşermeden yalnızlık
Çığlıkları duyulmadan
Kayıp gidecek sanki anılardan.
YUSUF AHMET BOZ
Kayıt Tarihi : 23.5.2021 15:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Çığlık
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!