Soğuk Bir Kış Gecesi Şiiri - Cuma Komşul

Alçak tavanlı evler küçük küçük odalar
Yalnızlığın acısı ruhlara çöker ansız
Kızıl atına binip güneş batıdan batar
Geri kalan ışığı bırakarak zamansız

Daha ilk adımla sen kapıdan ayağını
Hiç mi hiç düşünmeden neden attın dışarı
Sensiz geçen bir ömür mümkün mü bu dünyada
Artık eskisi gibi olsun mesut bahtiyar

Soğuk bir kış gecesi karlar yavaşça yağar
Kara bir yılan sanki kuytularda karanlık
Kıyıdaki evlerde loş bir ışıkla camlar
Tek bir mum ışığıyla aydınlanır sahanlık