Bugün yemek yedim,
Soframda yok, yoktu...
Önce ağır sözlerden bir parça koparıp,
gururuma doğrayıp içtim...
Herkesin sofrasında olan şeydi nasıl olsa,
Bir şekilde yeniliyordu,
Her sofrada ilk ondan başlanırdı,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Şiir insanın içindeki lal dilidir.Söyleyemediklerini kağıtlara mürekkeple emdirir.Şiir olur,Bazen içimizde yaşattığımız sevgiye ,hasrete,bazen içimizdeki acıyı bazen de toplumun yaşam acı ve sevinçlerini dile getirir şiir.Daha doğrusu şiir yaşamın izdüşümüdür.
Kutlarım sayın ÇALIŞKAN
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta