Sofi. Şiiri - Adem Kaçar

Ey Sofi!

Sofi, sen mi bize mürteddir dedin?
Bil Muhammed, Ali külüyüz külü;
Bağnazlıkla dini ne zor eyledin,
Hasan, Hüseyin'in rolüyüz rolü..

Pîr'imiz Ali'dir ilmin kapısı,
Nefsi ham olanın çıkar tapısı,
Mağrura bir bak et kemik yapısı,
Semâh edenlerin teliyiz teli..

Taslarsın bilmeden nedir Şeriât?
Tarafgir olmuşsun körce tarikat,
Girip gönle öğren Aşkla Hakîkat,
Muhammed gülşeni gülüyüz gülü..

Kerem'iz Ferhat'ız Mecnûn'uz hepten,
Şirin, Aslı, Leylâ anlarsın lepten,
Allah'ı bulmazsan tüm yersin cepten,
Mecâzdan geçmenin yoluyuz yolu..

Ömrümüze mihenk ettik gönülü,
Durmadan ararız O eşsiz gülü,
Olmuşuz ötüşen dertli bülbülü,
Herkeste mevcut Aşk diliyiz dili..

Habire ibâdet hesâbı yapan,
Hûri'ye, köşklere, Cennet'e tapan,
Arap Kültürünü din sanıp sapan,
Gönül kovanının balıyız balı..

Tarsusi, Yezid'de temsile karşı,
Kim ki zulüm eder titretir Arş'ı,
Hem iyi hem kötü satar bu çarşı,
Dünyada Allah'ın kuluyuz kulu...