Sobelenemedik Esrik Zamanda

Öylesine derindik ki
Bu kaybolup giden zamanda
Hep yalnızdık bir başınalıklarda
Akar nehir kendi yatağına..

Sabah güneşi vurmaz
Eser içten içe poyraz
Yakar bu ayaz
Hem seni hem beni
Dokunma yaralarım azar.

Yaşamın yontusunda çizikler
Boşluğa uzanan eller
Özlemle depreşen
Sevgi dolu yürekler
Hüzünleri demler maviler

Her mevsim
Yeşille doğan
Mavilerle coşan
Güneşe vurgun
Özlem dolu direngen
Sevdalı can yüreğim

Sobelenemedik
Sevgi denen sevgisizlikte
Karanlıkta kaldı gölgem
Depreşti eğreti esrik tenim
Şakağıma!
Bir kurşun düştü devrildim
Geceler güne erer mi
Maviler kırılgan sensiz şimdi..