Vuslata hasret yollarımıza şimdi kar yağıyor, her tanede bir yürek can veriyor gizlice. Mevsim hep farklı gözler hep aynı olsa da, özleminle kuruyan güllere şimdi kar yağıyor…
Senden sonra buz kesen ömrümün üşüyen yaralarını saran müebbetlik aşk mahkûmuyum. Oysa kimsenin giremediği ve görmeye korktuğu güzellikler düşüdür hayatım bir köşede yeşeren…
Uykularındaki tren sırtındaki kar yüzündeki silinmeyen mahzunluk… Bak işte ben yokum artık. Aynadaki benim sen halim
Ne beslediysem onu yaşayacağım uysal karanlığımda. Anılar akarsa gözlerimden damla damla, ilmek ilmek. Okyanus mavisi gözlerine saklanacağım
Tamamını Oku
güzel ve farklı tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta