Sa/vururken doğrularımı yanlış tarlasında
Gördüm ki bir ha/s/taymışım,
Göz yaşlarımın savrukluğunda.
Farksızca ha kısrak ha taymışım,
Sobelemece oyn/arken vicdan aynasında.
Dört nala koşarken içimde
Buldum ve bildim beni.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Doğrularının yanlış tarlasında işi ne. O zaman doğruların doğruluktan çıkar. Yanlış tarlasına da girsen yaşadığın duygular doğrudur. Kendini yok etmeden sevmelisin. Sevgi varsa saklamadan açmalısın yüreğinin tarlalarını. Şair duygularıyla şairleşir. Şair sazına dokunursa aşıklığını ispat eder. Yaşananlar her zaman doru zamanda ve yerde olmayabilir. Varsa kabullenip hatalar kurban edilmelidir sevgi yolunda.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta