Sobe
Çocukluğumun şehri
Büyümedim bak
Yıllar sonra buradayım.
Sen farkında olmasan da
Ben yine buradayım.
O kadar çok özlemişim ki çocukluğumu.
Cıvıl, cıvıl
Çocukluğum doluyor gözlerime
Elim, yüzüm yine kir, pas
Afacanlanlaşıyorum,
Afacanlanlaşıyorum
Kırdığım camlardan
Bahar doluyor içeriye.
Hele öptüğüm kızların yanakları
Hasibe teyzemin" Vita" tenekelerindeki
Begonyalar gibi hâlâ kırmızı.
Çocukluğumun şehri;
Büyümedim bak
Kalan son kiraz ağacında
Gömleğimi yırtıyorum
Kızsa da annem
Adım yine "erik hırsızı"
Çocukluğumun şehri;
Büyümedim bak
Sokaklarında
Sek, sek oynuyorum
Köşekapmaca,
Yakartop,
Sonra saklambaç
Çocukluğumun şehri;
Mızıkcılık yok
Ben olacağım "ebe"
Bulamadan da çocukluğumu
Yine de "sobe"
Kayıt Tarihi : 2.11.2025 08:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!