Tılsımını yitirmiş bir gecenin şiirisin sen
Ellerinde hapishane duvarlarına sinmiş o iğrenç öksüzlük
Ayazdaki buz kesiği gibi sızlıyor...
Hükümsüz artık sol yanındaki oyuk...
Donmuş gülüşlerin yüzünde
Kulağında anlamını kaybetmiş bir keşke
Belki de demlenmiş bir ezgi...
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta