Mevsim hep kış kalsaydı, belki ben de ağlardım.
Hem de çığlık çığlığa! Sesim “seni” geçerdi.
Yaram hep kanasaydı, bin “kor” ile dağlardım.
Bilmesem, görmeseydim; bir yaz geleceğini.
Hayat hep “siyah” değil, bahtlar hep “kara” değil.
Bak her bahar toprakta “bin bahar” yaşanıyor.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta