Şizofreni Şiiri - Mehmet Avcı

Geç kalınmış her sevda
Hesap sorar adama...

Her yer bahar
İçim güze kesmiş
İstanbul’da erguvanlar
Biraz pişmanlık
Çokça yalnızlık ciğerlerimde.
Bir hududu yok gitmelerin
Yabancıdır giden seviler
Ten öksüz
Dil yetim
Göz aksak
Ruh hasta...

Dilim keşke keşmekeşi
Hükümsüz bırakılmış aşk
Aşk, gönle düşman
Çoğu pişman
Kimi sadece acıyı sever
Birde geceyi.
Derindir ağrıların ağıtı
Tel tel ağaran saçlar
Sakala düşenler yazıt.

Kokusu ta ötelerden savrulur
Bir rüzgarın tene dokunuşu kadar
rüyanın kan ter anı
nefesin huzuru
Yokluk bu ya, yorar adamı.
Aşk
Ah!
Kaybedilmiş bir ömür
Ötesi gecenin sabahla sevişmesi
Ötesi halüsinasyon
Sonrası şizofreni.
Aşk, en çok delirme seansı
çoğunun, son şansı...