SİZİNDİR BU CENAZE.
Vermişsiniz; Kreş’e, ben orda büyümüşüm,
Anne’min ve Baba’mın, sevgisinden çok uzak.
Dadıyla yemiş içmiş, onunla yürümüşüm,
Bedenimde ki zincir; Kreş ruhuma tuzak.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta