Sizin laflarınız benim gerçekte kim oldu ...

Benim hayatıma ne sizin pis egonuz ne de çarpık zihniyetiniz gölge düşüremez. Boş laflarınız da benim kim olduğumu değiştirmez. İstediğinizi söylemekte özgürsünüz, sevmek zorunda da değilsiniz ama saygı duymak zorundasınız.

Dedikodumu yapanlar, açığımı arayanlar... Sanıyorlar ki farkında değilim. İşte buna sadece gülüyorum. Eğer sevmiyorsanız, yüzüme karşı dobra olup ➡ söyleyin. Ne diye ikili oynuyorsunuz?

Geçmişimdeki hatalar yalnızca beni ilgilendirir, sizi değil. Zamanında yanınızda durduğum, iyiliğini düşündüğüm insanların nankörlüğünü görmek sinirimi bozsa da artık üzülmüyorum. Çünkü yaptığım iyilikler karşılık bekleyerek yapılmadı. Ama bir gerçek var: nankörlük karakterinizi belli eder.

Bu saatten sonra kim arkamdan konuşuyor, kim içinden bana karşı kötü düşünüyorsa, buyursun engellesin. Çünkü gözümde zaten yok

hükmündesiniz. Çıkar için yanında insan barındıranlar, bir gün gerçekten ihtiyaç duyduklarında yanında kimseyi bulamayacak. İşte asıl yalnız olan ben değil, sizsiniz.

Saygıdan bahsediyorsunuz ama saygı, davranışlarla ölçülür. Ben de artık bana nasıl davranılıyorsa öyle olacağım